Διυλιστήριο: 07/12/14
ροη αναρτησεων

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Εγώ και όσα λέω. Του Σταμάτη Σπανουδάκη

Θάθελα λίγο να μιλήσω, για όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια, στην χώρα μας. (Θα μπορούσα να πώ συμβαίνουν στη γή, αλλά αισθάνομαι πολύ περισσότερο Ελληνας, παρά πολίτης της γής). Θά πώ λίγα λοιπόν, για το "Ελληνικό πρόβλημα".

Ένα από τα κακά πού πάθαμε σαν Έλληνες, είναι πιά νά μή μιλάμε, αλλά να γράφουμε σέ facebook και τα τοιαύτα και έτσι με τα λόγια, τίς επισημάνσεις και τα παράπονα μας, να κάνουμε τον θλιβερό και εντελώς μάταιο "αγώνα" μας. Όλοι "ξέρουμε ποιός φταίει" (έκαστος βέβαια με το σεναριο πού τον βολεύει η καταλαβαίνει), "τί θάπρεπε νάχει γίνει", "πώς φτάσαμε ως εδώ" και άλλα, κουραφέξαλα. Εν τώ μεταξύ, με πολύ συγκεκριμένο σχέδιο καί πρόγραμμα, όλα προχωράνε όπως "πρέπει" καί κανείς μα κανείς δεν φαίνεται ικανός, να σταματήσει αυτή την πρωτόγνωρη κατρακύλα. 

Ποίος είναι ό υπεύθυνος, ποιός ο κακός, ποιός ο ιθύνων νούς, ποιός ο πραγματικός εχθρός; Τί κρύβεται πίσω από όσα παράλογα, ζούμε; Όι σιωνιστές, η Αμερική, η Γερμανία, οί Μασσόνοι, οί αγορές, το κεφάλαιο, οί σοσιαλιστές, οί φιλελεύθεροι, οί αριστεροί, οί δεξιοί, οί πιό αριστεροί, οι πιό δεξιοί. Καί άλλοι πολλοί. Διαλέχτε. 

Όσο πιό πίσω καί πιο βαθειά πασχίζω να πάω, τόσο χάνομαι.
Οί περιπτώσεις και οί πιθανότητες, αναρίθμητες. Τα σενάρια, ών ούκ έστιν αριθμός. Οί γνώμες, σάν τα χασμουρητά. Όλοι έχουν κι' απο μία. Καί ο θυμός, περισσεύει.
Πάντα "μικραίνω" τα πράγματα, για να τα καταλάβω. Αλλά και για να καταλάβω, τόν εαυτό μου καί τούς γύρω μου. Καί καταφεύγω συνήθως στούς "μύθους", στα παραμύθια, στην τσάτρα πάτρα ιστορία πού έμαθα, αλλα κυρίως σε εκείνη τήν άλλη, πού χωρίς να τής ζητηθεί, κυλάει στό αίμα μου. " Και παρέα με τούς μύθους, ταξιδεύω στ' ανοιχτά. Γιατί ότι είναι κρυμμένο, μυστικό καί μαγεμένο, αγαπάω αληθινα"

Εκεί λοιπόν, στήν ζωή μου, βρήκα όλα όσα έψαχνα. Τήν πίστη, την αγάπη, την έμπνευση, την δύναμη κι' αυτό το ασυμβίβαστο και διαφορετικό, πού δέν βλέπει ότι οί άλλοι, αλλά κάτι δικό του, άπιαστο και φαινομενικά, ανθρωπίνως αδύνατο.
Με αυτά λοιπόν τα "παιδικά" εφόδια πορεύτηκα, και έτσι ακριβώς συνεχίζω.

Ξέρω από καιρό επίσης, ότι η λογική, η εξυπνάδα, η γνώση, η μόρφωση, είναι χρήσιμα όπλα, αλλά παρωχημένα καί άχρηστα, όταν έχεις να κάνεις με τα μεγάλα. Δηλαδή τή ζωή καί το θάνατο. Εκεί, θές "πυρηνικά όπλα". Όχι παράλογα, όχι υπόλογα, αλλά σαφώς, υπέρλογα. Μόνο το υπέρ τόν λόγον, μπορεί να εξηγήσει τά ανεξήγητα, να αγγίξει τό Θεό. Κι' αυτό, τό έχουμε όλοι μέσα μας. Με το πού γεννιόμαστε. Αλλα σιγά, σιγά παύουμε να το ακούμε και να το εμπιστευόμαστε. Και πιστεύουμε σε επιστήμες, αποδείξεις, ανθρώπους, θεωρίες πολιτικές και μή, στά άστρα, στόν καφέ καί στού κουφού την πόρτα ....

Πάμε λοιπόν στά κατ' εμέ σίγουρα. Άλλωστε, εγώ γράφω, αυτό πού διαβάζετε. Ένας ναρκομανής που χτυπάει τη δόση του, δεν σώζεται με καλά λόγια, ευχές, απειλές ή συμβουλές. Χρειάζεται, "Aμεση δράση". Εγώ μία μόνο τέτοια ξέρω στην ζωή μου και μιλάω, από προσωπική εμπειρία. Τόν Ιησού Χριστό. Μόνον αυτός μπορεί να επέμβει καί να συντελέσει το θαύμα. Καί ο ναρκομανής να γίνει "εν ριπή οφθαλμου" καλά. Ο κουτσός να περπατήσει, ο τυφλός να δεί. Καί για να γίνει αυτό χρειάζεται μόνο, πίστη. Πίστη παιδική, πίστη ακλόνητη. Πίστη παραμυθένια. Πίστη ερωτευμένου.

Και να ζητάς, με όλη τη δύναμη τής λαβωμένης και κομματιασμένης, ψυχής σου. Καί τότε το θαύμα γίνεται. Κι απ" τά τάρταρα πού είσαι, μεταφέρεσαι, σε μιά στιγμή, στόν παράδεισο. Τό ξέρω, το έζησα καί πολλοί άλλοι, κοντά μου. Μέ μιά γρήγορη λογική υπέρβαση λοιπόν και ταξιδεύοντας από το προσωπικό στό συλλογικό, θα έλεγα, ότι αυτό ακριβώς, πάει πολύ στραβά στην χώρα μας. Χάσαμε την πίστη. Ανταλλάξαμε τον Χριστό με μπιχλιμπίδια, πού τώρα μας τα παίρνουν. Ανταλλάξαμε την πίστη με ιδέες και λόγια, δηλαδή ιδεολογίες. Εξ' ορισμού δημιουργήματα τού νού, ο οποίος όμως, αδυνατεί να συλλάβει, τον δημιουργό του. Δέν είναι φτιαγμένος ο νούς μας, γι' αυτό. Βοηθητικό εργαλείο είναι. Άλλωστε ποιά ιδεολογία, μπορεί να πάρει σαφή θέση απέναντι, στόν θάνατο; Καμμία.
Όλες μιλούν για το εδώ καί τώρα. Αρα, είναι όλες τους για μένα, πνευματικά, φιλοσοφικά, αλλά και ουσιαστικά, άχρηστες.

Κοντά στον ζωντανό Χριστό λοιπόν καθημερινά, κουβαλώντας, τίς ατέλειες, τίς αμαρτίες και τα λάθη μας, καί γλυκά παρακαλώντας, να γίνει το δικό Του θέλημα, για τον εαυτό μας και την χώρα μας.

Μήν θυμώνετε με τούς πολιτικούς, τούς τηλεαστέρες, τούς διαπλεκόμενους καί λοιπούς, πνευματικά ελάχιστους. "Δείχνουν νικητές κι" είναι νικημένοι, δείχνουν ζωντανοί κι' είναι πεθαμένοι"
Δεν καταλαβαίνουν, δέν λυπούνται, δεν έχουν τύψεις, δεν γνωρίζουν πατρίδα. Να θυμώνετε αντιθέτως, με τόν εαυτό σας πού ένα βήμα, ή μιά ειλικρινής στιγμή, σας χωρίζει από την σωτηρία και την αλήθεια, πού πάντα περιμένουν πλάι σας. Κάθε μέρα, ένα βηματάκι. Μιά καλή σκεψη, μια καλη πράξη, ένα κλείσιμο για λίγο τής τηλεόρασης για μια μικρή προσευχή, μια ευλογία για έναν εχθρό. Μικρά παιδικά βηματάκια για να βάλουμε τον εαυτό μας, στήν άλλη διάσταση. Τής πίστης, τής χαράς, τής ελπίδας και τελικά τής αγάπης. Ότι τόσο δά ελάχιστο κάνει ο καθένας μας για τον εαυτό του, το κάνει τελικά, για την χώρα του. Μόνο αν αλλάξω εγώ, αλλάζουν όλα γύρω μου.

Ο Θεός να με συγχωρήσει, πού αν και νήπιο, τολμάω, να διδάσκω.
Πείτε το ποιητική αδεία, η συνθετική παραζάλη. Καί συγχωρείστε με.
Ναμαστε όλοι ευλογημένοι!
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Νέα σκληρότερα μέτρα ζητούν οι δανειστές

Κόβουν κάθε συζήτηση για φοροελαφρύνσεις ενώ απαιτούν ομαδικές απολύσεις. Δεν καταλαβαίνουν τίποτα οι τροϊκανοί, οι οποίοι με το «καλημέρα» της επανόδου τους στην Ελλάδα, θέλησαν να δείξουν ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό.

Έτσι, όχι μόνο «έβαλαν πάγο» σε οποιαδήποτε συζήτηση για φοροελαφρύνσεις ή, γενικότερα, χαλάρωση της δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά και άνοιξαν νέα επώδυνα κεφάλαια. Κορυφαίο είναι αυτό των εργασιακών, όπου οι εκπρόσωποι των δανειστών… ζητάνε και άλλο αίμα, όπως θεσμοθέτηση των ομαδικών απολύσεων ή της ανταπεργίας (λοκ άουτ) των εργοδοτών. Επιμένουν, επίσης, για παράταση της εισφοράς αλληλεγγύης, ενώ φαίνεται να απορρίπτουν ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους οφειλέτες του Δημοσίου, παρά την αποδεδειγμένη αδυναμία των τελευταίων.

Τους εκπροσώπους της τρόικας απασχολούν επίσης και οι επιπτώσεις από τις δικαστικές αποφάσεις, που δικαιώνουν κατηγορίες εργαζομένων, όπως οι ένστολοι. Τα ζητήματα αυτά, βέβαια, παραπέμπονται προς το παρόν, για τον προσεχή Σεπτέμβριο, αλλά, ήδη, δοκιμάζουν από τώρα τη συνοχή της κυβέρνησης. Ακανθώδες είναι επίσης και το ζήτημα της ενοποίησης των ασφαλιστικών ταμείων. Τα εργασιακά και το ασφαλιστικό τέθηκαν στη συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση.

Στη συνάντηση επιβεβαιώθηκε ότι η περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, είναι ένα ζήτημα ανοιχτό, που θα «αξιολογηθεί το Σεπτέμβριο», ενώ ως προς το ζήτημα των ασφαλιστικών ταμείων, ο υπουργός Εργασίας διαβεβαίωσε ότι οι προϋπολογισμοί τους κινούνται εντός στόχων, καθώς και ότι προχωρά ο σχεδιασμός για ένα ταμείο, για το σύνολο των μισθωτών ιδιωτικού τομέα.

Η πορεία των δαπανών για την υγεία, οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων και η χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ συζητήθηκαν με τον υπουργό Υγείας Μάκη Βορίδη. Οι εκπρόσωποι των δανειστών επέμειναν στην περαιτέρω αύξηση της κατανάλωσης γενόσημων φαρμάκων.
Η κατάσταση στο τραπεζικό σύστημα, με αιχμή τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, συζητήθηκαν με τον υπουργό Ανάπτυξης Νίκο Δένδια.

Κυβέρνηση: Εχουμε δικό μας σχέδιο

Η άκαμπτη στάση της τρόικας, σε μια φάση της αξιολόγησης, που είχε παρουσιαστεί ως «ρουτίνα» και η οποία προϊδεάζει για «μακελειό», θορύβησε το Μέγαρο Μαξίμου κι αυτό επιβεβαιώνει η σύσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, με τον αντιπρόεδρο Ευάγγελο Βενιζέλο, τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη και τον διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας Γιάννη Στουρνάρα, που διήρκεσε 3,5 ώρες.

Μετά τη συνάντηση, ο Ευάγγελος Βενιζέλος προσπάθησε να εκπέμψει ένα μήνυμα αισιοδοξίας, αλλά και αποφασιστικότητας, διαβεβαιώνοντας ότι «έχουμε συνολικό σχέδιο, συγκεκριμένο και με βάση αυτό θα προχωρήσουμε».

Για «συρρίκνωση έως κατάργηση των συνταγματικών δικαιωμάτων, της ελεύθερης και απρόσκοπτης δράσης και της απεργίας» και για «πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων» έκανε λόγο ο υπεύθυνος του τομέα Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Δημήτρης Στρατούλης.

Οι δαπάνες στην υγεία

Το ζήτημα της παρακολούθησης των δαπανών στο χώρο της υγείας, αποτέλεσε το βασικό αντικείμενο της συνάντησης, στο υπουργείο Οικονομικών, του υπουργού Υγείας, Μάκη Βορίδη, με τους επικεφαλής της τρόικας. Ειδικότερα, πρόκειται για τις δαπάνες που αφορούν, στη φαρμακευτική κάλυψη των ανασφάλιστων πολιτών (σε πρώτη φάση ο προϋπολογισμός ανέρχεται σε 100 εκατ. ευρώ), στις εισφορές του ΕΟΠΥΥ από τα ασφαλιστικά ταμεία, ώστε να τηρείται ο προϋπολογισμός του, και στις ιδιωτικές κλινικές και τα διαγνωστικά κέντρα.

Το θέμα της διάθεσης των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΗΣΥΦΑ) μετατέθηκε για τις διαπραγματεύσεις του φθινοπώρου, αφού πρώτα ολοκληρωθεί η μελέτη από διεθνές ινστιτούτο για την καταγραφή των τιμών και την ενίσχυση του ανταγωνισμού στη συγκεκριμένη αγορά. Οι εκπρόσωποι των δανειστών ζήτησαν εκ νέου την αύξηση στην κατανάλωση των γενοσήμων φαρμάκων, καθώς η κατανάλωσή τους είναι τώρα στο 18% - 20% του συνόλου, ενώ θεωρείται ανέφικτος ο στόχος που έχει τεθεί για ποσοστό 60% έως το τέλος του έτους
http://diulistirio.blogspot.gr/

Διαβάστε περισσότερα.... »
....