Διυλιστήριο: 10/19/15
ροη αναρτησεων

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Αποζημίωση 25 εκ. ευρώ στο Δημόσιο οφείλουν Σμπωκος & άλλοι δύο

Νωρίτερα, το δικαστήριο επέβαλε ισόβια κάθειρξη στον Γιάννη Σμπώκο στον οποίο δεν αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυτνικό, 25ετή κάθειρξη στον Αντώνη Κάντα, και 20ετή κάθειρξη τον Νίκο Λεονταρίτη.


Αποζημίωση στο Δημόσιο ύψους 25 εκατομμυρίων ευρώ καλούνται να καταβάλουν «αλληλεγγύως και εις ολόκληρον» οι τρεις καταδικασθέντες για το σύστημα ΕΡΜΗΣ 2 , σύμφωνα με την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων.

Επιπλέον οι Γιάννης Σμπώκος, Αντώνης Κάντας και Νίκος Λεονταρίτης θα πρέπει να καταβάλουν ποσό 500.000 ευρώ έκαστος στο Δημόσιο ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την παράνομη δραστηριότητα τους ως αξιωματούχοι του υπουργείου Άμυνας, η οποία έπληξε το κύρος του ελληνικού Δημοσίου.

Το ποσό των 25 εκατομμυρίων ευρώ που όρισε το δικαστήριο είναι αυτό που προσδιόρισε η Πολιτική Αγωγή ως ζημιά που υπέστη το Δημόσιο, το οποίο δήλωσε στο δικαστήριο δια των συνηγόρων του πως η προμήθεια του ΕΡΜΗΣ 2 προκάλεσε ζημιά ύψους 8 δισεκατομμυρίων δραχμών.

Νωρίτερα, το δικαστήριο επέβαλε ισόβια κάθειρξη στον Γιάννη Σμπώκο στον οποίο δεν αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυτνικό, 25ετή κάθειρξη στον Αντώνη Κάντα, και 20ετή κάθειρξη τον Νίκο Λεονταρίτη. Στους δύο τελευταίους δόθηκε αναστολή εκτέλεσης ποινής με την επιβολή περιοριστικών όρων.

Πηγή

http://diulistirio.blogspot.gr/
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Η ομάδα ''Ρέιντζερς'' στέλνει ασθενοφόρο για τους πρόσφυγες στη Λέσβο!

Η Ρέιντζερς χάραξε το δρόμο για όλες τις ποδοσφαιρικές ομάδες του κόσμου καθώς αγόρασε και έστειλε ασθενοφόρο στη Λέσβο προκειμένου να βοηθήσει την κατάσταση με τους πρόσφυγες στο νησί. Διαβάστε το story.

Μία ομάδα την κάνουν μεγάλη όχι μόνο οι τίτλοι που κατακτά εντός γηπέδου αλλά και πως συμπεριφέρεται απέναντι στις απαιτήσεις της κάθε εποχής και η Ρέιντζερς απέδειξε πως δεν είναι σπουδαίος σύλλογος μόνο και μόνο για τα 54 εθνικά πρωταθλήματα (ρεκόρ στην Ευρώπη) αλλά και για την στάση της απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα.

Όπως έγινε γνωστό, το δράμα των προσφύγων δεν άφησε ασυγκίνητους τους ανθρώπους του σκωτσέζικου συλλόγου, οι οποίοι αγόρασαν ένα ασθενοφόρο και το στέλνουν στη Λέσβο προκειμένου να παρέχει ιατρική βοήθεια σε ανθρώπους που καταφτάνουν καθημερινά κατά χιλιάδες στο ελληνικό νησί και χρειάζονται ιατρική βοήθεια.

Το συγκεκριμένο ασθενοφόρο θα φτάσει στο ελληνικό νησί στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας με τίτλο "Glasgow Cares" που έχει ξεκινήσει η Ρέιντζερς σε συνεργασία με το Ίδρυμα "Ucare", ενώ όπως έγινε γνωστό θα σταλεί σε σύντομο χρονικό διάστημα και δεύτερο ασθενοφόρο.

"Έχουμε όλοι συγκινηθεί από τις εικόνες που έχουμε δει από την προσφυγική κρίση και εκ μέρους της Ρέιντζερς και του φιλανθρωπικού οργανισμού είμαι πολύ ικανοποιημένος που στηρίζω ένα πρότζεκτ που θα παρέχει πρακτική βοήθεια σε εκείνους που το σκάνε από τη Συρία.

Το ασθενοφόρο θα παρέχει ιατρική βοήθεια που οι πρόσφυγες χρειάζονται απελπισμένα μετά από ένα μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι στο δρόμο προς την ασφάλεια", τόνισε ο εκτελεστικός διευθυντής των "διαμαρτυρόμενων" Στιούαρτ Ρόμπερτσον ενώ ο Άνας Σάρβαρ, ο οποίος είναι ενεργό κομμάτι της πρωτοβουλίας "Glasgow Cares", είπε:

"Όπως πολλοί άνθρωποι στον κόσμο, αποφάσισα να αναλάβω δράση μετά τις σοκαριστικές εικόνες του 3χρονου Αϊλάν Κούρντι, που πνίγηκε ενώ προσπαθούσε να φτάσει στην Ελλάδα με την οικογένειά του. Είμαι πολύ χαρούμενος με τον ζήλο που έδειξε ο φιλανθρωπικός οργανισμός που δημιούργησε η Ρέιντζερς.


Δείχνει για μία ακόμα φορά την ευγένεια και την γενναιοδωρία των ανθρώπων της Γλασκόβης. Υπάρχουν εκατοντάδες οικογένειες που ρισκάρουν τη ζωή τους για να φτάσουν στη Λέσβο και να ξεφύγουν από την άρρωστη βία στη Συρία. Καθημερινά φτάνουν 4.000 πρόσφυγες στη Λέσβο και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πρόβλεψη για άμεση ιατρική βοήθεια.

Ο καιρός χειροτερεύει και αυξάνονται οι πιθανότητες ώστε να πάθει κάποιος υποθερμία ή να αντιμετωπίσει κάποιο άλλο πρόβλημα για την υγεία του. Αυτά τα ασθενοφόρα θα ενώσουν τις δυνάμεις τους με τα υπόλοιπα και θα στείλουν το μήνυμα ότι η Γλασκώσβη είναι κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους".


http://diulistirio.blogspot.gr/


Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Μάρδας: Πόσο θα κοστίσει το «ελληνικό Νταβός» -Ποιοι θα αναλάβουν το κόστος των κατασκευών



Περισσότερες λεπτομέρειες για το σχέδιο της κυβέρνησης να μετατρέψει το νησί Αιγιλεία σε «θερινό Νταβός» έδωσε τη Δευτέρα ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Μάρδας.

Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9,84, ο κ. Μάρδας ανέφερε πως η κυβέρνηση θα παραχωρήσει στα κράτη-μέλη του ΟΗΕ έναν χώρο για να χτίσουν μία εστία όπου θα πραγματοποιούνται συνέδρια.

«Εκτιμούμε ότι η συγκεκριμένη επένδυση θα είναι της τάξης του 1,6 έως 2 δισ. ευρώ το πολύ. Όσον αφορά στο κόστος των κατασκευών, θα αναληφθεί 100% από τα κράτη που θα ενδιαφερθούν να χτίσουν τη συγκεκριμένη εστία, που θα περιέχει ένα σύνολο δωματίων», ανέφερε ο κ. Μάρδας.

Όπως σημείωσε, «αθροίζοντας το σύνολο των δωματίων μπορούμε να φτάσουμε -κατά την άποψή μας- σε ένα σύνολο εξυπηρέτησης 6.000 συνέδρων, οπότε καλύπτουμε ένα μεγάλο συνέδριο... Το νησί αυτό αποκαλείται "τζάκι της τέχνης και της επιστήμης"».

Σύμφωνα με τον κ. Μάρδα, σκοπός της κυβέρνησης είναι να κάνει ένα συνεδριακό κέντρο διεθνούς εμβέλειας, όπου θα έρχονται άνθρωποι από διάφορα μέρη του κόσμου, αλλά, όπως υπογράμμισε, το σημαντικό θα είναι ότι καθώς τα κράτη θα έχουν χτίσει τη συγκεκριμένη εστία, θα έχουν κάθε ενδιαφέρον να κρατούν γεμάτη την εστία τους, ακόμη και σε περιόδους που δεν θα υπάρχουν συνέδρια.

Την ίδια ώρα, ο υφυπουργός Εξωτερικών σημείωσε ότι το ΕΣΠΑ θα είναι 20 δισ. και απαιτούνται 80 δισ. επενδύσεις.

«Απλά και μόνο με πολιτικές υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων -που είναι απαραίτητες και θα εφαρμοστούν- δεν μπορούμε να φτάσουμε αυτό το ποσό. Χρειάζονται μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους επενδύσεις. Εμείς ασχολούμαστε και με την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Το συγκεκριμένο σχέδιο που έχουμε δεν εντάσσεται στα λεγόμενα μεγάλα σχέδια, είναι μεσαίου μεγέθους», είπε.

Πηγή

http://diulistirio.blogspot.gr/
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Σε ισόβια κάθειρξη καταδικάστηκε ο Γιάννης Σμπώκος

Σε ποινή ισόβιας κάθειρξης χωρίς κανένα ελαφρυντικό, καταδικάστηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, ο άλλοτε διευθυντής Εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, Γιάννης Σμπωκος για την προμήθεια του συστήματος τηλεπικοινωνιών του Στρατού «ΕΡΜΗΣ», επί υπουργίας Άκη Τσοχατζόπουλου.


Στους συγκατηγορούμενούς του, τον πρώην αναπληρωτή διευθυντή της Δ/νσης Εξοπλισμών Αντώνη Κάντα και τον Νίκο Λεονταρίτη, στέλεχος της Δ/νσης Εξοπλισμών, το δικαστήριο επέβαλε ποινή κάθειρξης 25 ετών και 20 ετών αντίστοιχα, αναγνωρίζοντας τους τα ελαφρυντικά της ειλικρινούς μεταμέλειας και της καλής διαγωγής μετά την πράξη.

Οι συνήγοροι των κατηγορουμένων ζήτησαν αναστολή εκτέλεσης της ποινής μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό.

Οι τρεις κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν για άμεση συνέργεια σε απιστία, με την επιβαρυντική περίπτωση του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου, ενώ ο Αντώνης Κάντας βαρύνεται επίσης με τις κατηγορίες της παθητικής δωροδοκίας και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.

Οι ευθύνες του Άκη Τσοχατζόπουλου έχουν παραγραφεί βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ενώ ο τέταρτος κατηγορούμενος Ζαχαρίας Ανδρουλάκης έχει αποβιώσει.



πηγή
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Πως η κυβέρνηση "κλειδώνει" μεγάλη επένδυση της Hewlett-Packard - Η μυστική συνάντηση Τσίπρα - Παππά με εκπροσώπους του αμερικανικού κολοσσού



Εξαιρετικής σημασίας κρίνεται η μεγάλη συμφωνία με την Hewlett-Packard που φέρεται να «έκλεισε» σε συνάντηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά με την ηγετική ομάδα του αμερικανικού κολοσσού την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου, η οποία κρατήθηκε μυστική.

Οι δύο πλευρές έδωσαν τα χέρια για το διπλασιασμό του όγκου διακίνησης εμπορευμάτων μέσα από τον ελληνικό σιδηρόδρομο, αλλά και την κατασκευή κέντρου μεταποίησης στη χώρα μας, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Ημερησίας του Σαββάτου».

Η συνάντηση, η οποία έγινε αμέσως μετά την επίσκεψη Τσίπρα στην Αμερική και συνδέεται με τις επαφές που είχε ο πρωθυπουργός για την προσέλκυση επενδυτών, έλαβε χώρα στο Μέγαρο Μαξίμου.

Κορυφαία στελέχη της HP, όπως ο William Long, αντιπρόεδρος, υπεύθυνος για τη διακίνηση των προϊόντων της εταιρείας σε παγκόσμιο επίπεδο, και Stuart Pann, επικεφαλής των αντιπροέδρων της HP, ζήτησαν δεσμεύσεις από την ελληνική κυβέρνηση για την εύρυθμη λειτουργία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ώστε ο επιπλέον όγκος εμπορευμάτων να μπορεί να διακινηθεί χωρίς προβλήματα.

Παράλληλα, συζήτησαν θέματα φορολογίας που απασχολούν την HP, προκειμένου να προχωρήσει στην κατασκευή του κέντρου μεταποίησης, που αναμένεται να δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας και να μετατρέψει τη χώρα μας σε διαμετακομιστικό κέντρο όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και παγκόσμιο.

Η συμφωνία θεωρείται τεράστιας σημασίας για την Ελλάδα, καθώς αναμένεται να δώσει ώθηση στην πολύπαθη ελληνική οικονομία, σε μια στιγμή που χρειάζεται όσο τίποτε άλλο νέες επενδύσεις σε μια εξαιρετικά δυσμενή συγκυρία.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ημερησίας του Σαββάτου», η ηγετική ομάδα της HP έφυγε από τη συνάντηση με τις καλύτερες εντυπώσεις, καθώς η ελληνική κυβέρνηση εμφανίστηκε αποφασισμένη να προχωρήσει σε κινήσεις που θα φέρουν άμεσα μεγάλες επενδύσεις στη χώρα και να καταστήσει το λιμάνι του Πειραιά σε δυναμικό και σύγχρονο διαμετακομιστικό κέντρο-πύλη της ΝΑ Ευρώπης.

Στόχος της Hewlett-Packard είναι να αυξήσει σημαντικά την εμπορευματική κίνηση από το λιμάνι του Πειραιά και να αποτελέσει το βασικό προμηθευτή σε χώρες της Μέσης Ανατολής, αλλά και των Υποσαχάριων Χωρών (Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο, Σουδάν, Τσαντ, Δημοκρατία του Νίγηρα, Μάλι, Μαυριτανία), εκτός από τα Βαλκάνια, όπου ήδη δραστηριοποιείται μέσω των προϊόντων που μεταφέρονται με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.


http://diulistirio.blogspot.gr/


Διαβάστε περισσότερα.... »
....

ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΝΑΛΙΑ !!!

Φαίνεται πως έφτασε το τέλος των μεγάλων καναλιών…

Που εδώ και 25 χρόνια ποδηγετούν την πολιτική ζωή του τόπου και φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για την τραγωδία που ζει σήμερα ο λαός και η χώρα. Γιατί στα 25 αυτά χρόνια οι αδίστακτοι μεγαλοκαναλάρχες κυβερνούσαν ουσιαστικά οι ίδιοι τον τόπο, ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις, άλλαζαν υπουργούς και πρωθυπουργούς σαν τα πουκάμισα τους και απέκλεισαν από από την πολιτική ζωή του τόπου κάθε έντιμο πολιτικό, κάλυπταν δε πλήρως όλους εκείνους τους κλέφτες πολιτικούς που λήστευαν ανενόχλητοι το δημόσιο χρήμα. Χωρίς την ανοχή και τη βοήθεια των μεγαλοκαναλαρχών ο τόπος δεν θα είχε φτάσει στη σημερινή τραγική κατάσταση.

Η Κυβέρνηση τόλμησε να συγκρουστεί μετωπικά με τους λεγόμενους νταβατζήδες της ενημέρωσης και να βάλει τέλος σε ένα σκάνδαλο που ταλανίζει τη δημόσια ζωή για 25 χρόνια. Με το νόμο που κατατίθεται σήμερα στη Βουλή, ο Νίκος Παππάς τσακίζει στην κυριολεξία το αμαρτωλό τρίγωνο της διαπλοκής. Κανάλια, κρατικές προμήθειες, δημόσια έργα και και πολιτικό σύστημα…

Το νομοσχέδιο εκτός από την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών, θα εμπεριέχεται και η σύσταση θυγατρικής της ΕΡΤ, η οποία με βάση τον νόμο της ίδρυσής της, γίνεται και πάροχος ψηφιακού δικτύου, «οπότε θα περάσουμε σε μια εποχή όπου θα παύσει το καθεστώς του ιδιωτικού μονοπωλίου», θα ρυθμίζει θέματα της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και

Ταχυδρομείων, θα συγκροτεί το Εθνικό Συμβούλιο Επικοινωνιακής Πολιτικής «για να μπορέσουμε με συντονισμένο τρόπο να αξιοποιήσουμε τι δυνατότητες της Πολιτείας για να βελτιώσει την εικόνα της χώρας διεθνώς», όπως είχε δηλώσει ο Νίκος Παππάς, στις 7 Οκτωβρίου.

Τέλος, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Επικρατείας θα προχωρήσει η σύσταση Μητρώου Διαδικτυακών Μέσων Ενημέρωσης έτσι ώστε «να διαμορφώσουμε το ρυθμιστικό πλαίσιο λειτουργία αυτού του χώρου, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την ασυδοσία και τις αρρύθμιστες εργασιακές σχέσεις και να συμβάλλουμε στην τακτοποίησή του».


http://diulistirio.blogspot.gr/


Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Deutche Welle : Η Γερμανία κάνει «Μπίζνες» με τους πρόσφυγες

Δήμοι και κοινότητες στη Γερμανία καταφεύγουν συχνά στην ιδιωτική πρωτοβουλία για να διαχειριστούν τη συνεχή ροή των προσφύγων. Οι επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται με κριτήριο το κέρδος.

«Απορρίπτουμε αναγκάστικά τα εννέα στα δέκα αιτήματα που δεχόμαστε, γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να ανταποκριθούμε» λέει ο Κλάους Κοκς, εκπρόσωπος τύπου της European Homecare. Η εταιρεία αυτή υποστηρίζει ότι παρέχει τρόφιμα και κατάλυμα σε 15.000 πρόσφυγες σε ολόκληρη τη Γερμανία, απασχολώντας συνολικά 900 εργαζόμενους. Ο Κοκς έχει εργαστεί ως σύμβουλος επικοινωνίας σε μεγάλους ομίλους όπως η Volkswagen και η Aral και δηλώνει με αυτοπεποίθηση ότι η επιχείρησή του είναι «ένα Aldi σε σύγκριση με τις υπόλοιπες εταιρείες του κλάδου». Εννοεί φυσικά ότι, όπως και η γνωστή αλυσίδα σούπερμαρκετ, προσπαθεί να επιτύχει οικονομίες κλίμακας και ιδιαίτερα χαμηλή τελική τιμή μέσω του μεγάλου όγκου των παραγγελιών.

Αλλά ακόμη και σε αυτόν τον «κλάδο» δεν λείπουν οι συγκυριακές δυσκολίες. «Όσο και να ψάξετε, σε όλη την Ευρώπη δεν υπάρχει κοντέινερ ούτε για δείγμα» λέει ο Κοκς. Αυτό προφανώς συμβαίνει λόγω μεγάλης ζήτησης για προσωρινά καταλύματα. Μόνον η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση εκτιμά ότι μέχρι το τέλος του 2015 θα πρέπει να διαχειριστεί την άφιξη 800.000 προσφύγων και διαθέτει για τον σκοπό αυτό έξι δισεκατομμύρια ευρώ. Για δήμους και κοινότητες η συνεχής ροή προσφύγων σημαίνει κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Για επιχειρηματίες όπως ο Κλάους Κοκς σημαίνει πολλά υποσχόμενες ευκαιρίες στην «προσφορά υπηρεσιών». Ο ίδιος επιμένει ότι εδώ δεν λειτουργεί ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης: «Μιλάμε για δημόσιες συμβάσεις. Εδώ κερδίζει όποιος καταθέτει την πιο οικονομική προσφορά», υποστηρίζει.

«Κερδοσκοπία λόγω ελλείψεων»

Ο Μπερντ Μέσκοβιτς, αντιπρόεδρος της ΜΚΟ Pro Asyl, που δραστηριοποιείται για την παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες, έχει διαφορετική άποψη. Πιστεύει ότι λόγω της αφόρητης πίεσης χρόνου πολλοί τοπικοί άρχοντες δεν είναι σε θέση να τηρούν πάντοτε το ισχύον δίκαιο περί δημοσίων συμβάσεων. «Αυτή τη στιγμή έχουμε υπερβεί τις προδιαγραφές» δηλώνει χαρακτηριστικά «και αυτό δίνει ουσιαστικά ένα μέσο πίεσης στις εταιρείες που συμμετέχουν στους διαγωνισμούς, ενώ από την πλευρά τους δήμοι και κοινότητες δεν μπορούν να βρουν λύσεις σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα».

Ενδεικτική των προβλημάτων είναι η κατάσταση στην πόλη Χαμ της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας: 1.000 πρόσφυγες διαμένουν μαζί με άλλους 550 ανθρώπους σε ένα προσωρινό κατάλυμα. Ο Μάρκους Κρεντς, υπεύθυνος οικονομικών του δήμου, υπολογίζει ότι για κάθε έναν από τους πρόσφυγες η δαπάνη στον προϋπολογισμό του δήμου ανέρχεται σε 1.200 με 1.300 ευρώ μηνιαίως. Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης, για κάθε νεοεισερχόμενο πρόσφυγα ο δήμος δικαιούται και μία επιδότηση από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, που φτάνει τα 675 ευρώ. Μόνο που «δεν γνωρίζουμε αν και πότε θα εκταμιευθούν τελικά αυτά τα χρήματα», τονίζει ο Κρεντς. Ιδιαίτερα κρίσιμη είναι η κατάσταση στα προσωρινά καταλύματα, όπου, όπως λέει, «υπάρχουν ιδιοκτήτες που θέλουν να εκμεταλλευθούν την κατάσταση και προσφέρουν στον δήμο άχρηστα καταλύματα, θεωρώντας ότι οι δήμοι δεν θα έχουν άλλη επιλογή παρά να τα αποδεχθούν. Ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν χρειάστηκε να ασχοληθούμε με τέτοιες προσφορές». Το πιο απίστευτο: εμφανίστηκε ακόμη κι ένα fonds με έδρα στα νησιά Κέιμαν, γνωστό φορολογικό παράδεισο, το οποίο προφανώς με κάποιον τρόπο κατάφερε να αποκτήσει ακίνητα στην πόλη του Χαμ.

Το νοσοκομείο ως business model?

Παρόμοιες δυσκολίες αντιμετωπίζει η πόλη του Έσεν. Aναζητώντας λύσεις, έχει προμηθευθεί ακόμη και «κινητά καταλύματα» για τη στέγαση προσφύγων. «Έρχονται τόσο πολλοί άνθρωποι, που αναγκαζόμαστε να αναζητήσουμε άμεσες και γρήγορες λύσεις» λέει ο δήμαρχος του Έσεν Ράινχαρντ Πας. Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, η δημοτική αρχή έχει ήδη προσφύγει στις υπηρεσίες της European Homecare. Μάλιστα ένας αρμόδιος υπάλληλος, ο οποίος όμως δεν κατονομάζεται, φέρεται να δηλώνει για τη συγκεκριμένη εταιρεία στη γερμανική εφημερίδα: «Ξέρουν καλά ότι δεν έχουμε καμία άλλη επιλογή παρά να συνεργαστούμε μαζί τους».

Ο εκπρόσωπος της εταιρείας Κλάους Κοκς δεν δέχεται σε καμία περίπτωση ότι βγάζει κέρδος «πατώντας» στην ανθρώπινη ανάγκη. «Ένα νοσοκομείο βγάζει χρήματα από τους ασθενείς. Έτσι κι εμείς κερδίζουμε χρήματα ως επιχείρηση που προσφέρει μία συγκεκριμένη υπηρεσία στα πλαίσια της παροχής ασύλου. Έτσι δουλεύει η παροχή υπηρεσιών», τονίζει. Υπάρχουν όμως ηθικά όρια στην επένδυση και το κέρδος; Σύμφωνα με την οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt, το 2013 ο τζίρος της συγκεκριμένης εταιρείας αυξήθηκε κατά 80% φτάνοντας τα 16,7 εκ. ευρώ. Στοιχεία για το 2014 δεν έχουν γίνει γνωστά. Για τον Μπερντ Μέσοβιτς η «ρίζα του κακού» είναι ότι το κράτος έχει απολέσει τον ρυθμιστικό του ρόλο στην αγορά, επιτρέποντας την πώληση ακινήτων σε επενδυτικές εταιρείες. Με αυτά τα δεδομένα, υποστηρίζει ο Μέσοβιτς, δήμοι και κοινότητες δεν έχουν άλλη επιλογή, παρά να συνεργαστούν με τους ιδιώτες, παίρνοντας και το ρίσκο της πιθανής κερδοσκοπίας.

Nicolas Martin / Γιάννης Παπαδημητρίου

http://diulistirio.blogspot.gr/
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Παγκοσμιότητες..

    Το παγκόσμιο χρέος ανέρχεται λέει σε 199τρις δολάρια,
..και αποτελεί το 286% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Αν δηλαδή όλες οι χώρες του κόσμου χρωστούσαν όσα ''χρωστάει'' η Ελλάδα
σε ποσοστά επί του ΑΕΠ,
..τότε το παγκόσμιο χρέος θα ήταν πολύ μικρότερο, δηλαδή κάπου 180-190% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Άρα η χώρα μας με 180τόσο τοις εκατό χρέος επί του ΑΕΠ της, δικαιούται να πάρει ''επιστροφή'' ίσα με 100 ποσοστιαίες μονάδες, και να ΄ριξει το ''χρέος'' της στο 80κάτι μόνο τοις εκατό του ΑΕΠ!

Πέρα όμως απ' την πλάκα (που δεν είναι και τόσο πλάκα), το ποσό των 200 περίπου τρις δολαρίων είναι ιλιγγιώδες, μόνο και μόνον αν σκεφτεί κανείς πως υπερβαίνει κατά 130τρις το παγκόσμιο ΑΕΠ που είναι μόλις 70τρις δολάρια!
Κι αυτό βεβαίως υπολογίζοντας μέσους όρους, και όχι απόλυτα και πραγματικά ανά κράτος νούμερα.
Και το ερώτημα είναι: ποιός και σε ποιόν χρωστάει τέτοια ποσά;
Απάντηση: Κανείς σε κανέναν.

Διότι ενώ το παγκόσμιο εισόδημα είναι λίγο-πολύ ένα ποσό πραγματικό,
..το παγκόσμιο χρέος είναι ένα ποσό απολύτως πλασματικό.
Πρόκειται για λογιστικές ηλεκτρονικές εγγραφές ένός χρήματος που δεν υπάρχει.
Κι αυτό διότι μιλάμε για παγκόσμια ποσά και όχι για χρέη προς εξωγήινους.
Αν πάλι με το χρέος αυτό υπονοείται πως έχουν προεξοφληθεί και τα μελλοντικά εισοδήματα,
..αυτό πάλι σημαίνει πως αν ολοι οι άνθρωποι όλου του κόσμου εργάζονται για 2,86 χρόνια χωρίς να καταναλώνουν ούτε να τρώνε τίποτα, τότε το χρέος θα μηδενιστεί!
Ο παγκόσμιος πληθυσμός πάλι, θα έχει (εκ)μηδενιστεί πολύ πιό σύντομα.

Να λοιπόν γιατί η Παγκοσμιοποίηση στοχεύει στην αποκλειστική χρήση πλαστικού και όχι φυσικού χρήματος: Διότι απλούστατα, ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΟΥ ΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ ΧΡΕΟΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Θέλουν να μας έχουν στο χέρι, μετατρέποντας το πραγματικό χρήμα που θα έπρεπε να κατέχουμε σε ηλεκτρονικές καταγραφές.
Καταγραφές που με ένα πάτημα του κουμπιού θα μπορούν να μειώνονται ή να εξαλείφονται εντελώς, κατα ''το δοκούν'' του συστήματος.
Για να μπορούν να μας κρατάνε ομήρους εκβιάζοντάς μας συνεχώς.
Γι αυτό και οι τόσες παραινέσεις και ''συμβουλές'' για να επιστρέψουμε, όσοι έχουμε, το φυσικό χρήμα στις τράπεζες.

Για αυτό η φαγούρα και το κόψιμο της νεομνημονιακής συγκυβέρνησης για χρήση πλαστικού χρήματος και όχι μετρητών.
Χέστηκαν για την ''πάταξη της φοροδιαφυγής'' ή για την είσπραξη του ΦΠΑ.
Να εφαρμόσουν με ευλάβεια το πείραμα της Παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα, κατ' εντολή των τοκογλύφων θέλουν.

Σε δεύτερο επίπεδο, και για τον ίδιο λόγο, γίνονται και
..οι τόσες προσπάθειες περιορισμού και απαγόρευσης τών καλλιεργειών σε ιδιωτικό επίπεδο: διότι ό,τι παράγει κανείς είναι οιονεί χρήμα, είναι δύναμη, είναι απεξάρτηση απ' τον εκβιασμό τους.

Έχουμε πει και θα το ξαναπούμε για χιλιοστή φορά: Οι καιροί δεν είναι απλώς πονηροί. Είναι δολοπλόκοι και εγκληματικοί.
Πρέπει να βλέπουμε και να διαβάζουμε πίσω απ' τα λόγια τις δηλώσεις και τις ''αναλύσεις''.
Κι αν δεν μας είναι εύκολο, απλώς εφαρμόζουμε έναν γενικό, χοντρικό, μα αποτελεσματικό κανόνα: Κάνουμε το αντίθετο από αυτό που μας διατάζει το σύστημα. Δεν πειθαρχούμε. Και είμαστε σίγουροι οτι το καλό μας είναι στην αντίθετη πλευρά από κείνη που μας δείχνουν!
Και μάλιστα όσο πιό έντονα μας την δείχνουν, τόσο πιό μακριά κι απέναντι το καλό μας βρίσκεται.

Απειθαρχία λοιπόν.
Νούμερο ένα: δεν επιστρέφουμε όσοι έχουμε ούτε μισό ευρώ στις τράπεζες.
Νούμερο δύο: καλλιεργούμε τρόφιμα όπου και όπως μπορούμε. Στην αυλή, στον κήπο, στην βεράντα μας. Στην γλάστρα. Μία ντομάτα. Μία πιπεριά. Λάχανα. Ο,τιδήποτε.

Μπορεί να μη χορτάσουμε το στομάχι,
..θα εξασκήσουμε την αυτοπεποίθησή και την ψυχική μας δύναμη όμως,
..για τον μεσαίωνα που έρχεται..

Αναρτήθηκε από Κώστας Μαντατοφόρος
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

H πρώτη Ηπειρωτική μπύρα, χειροποίητη, φτιαγμένη με μεράκι από τα πιo εκλεκτά υλικά

Η Άρτα έχει πλέον την δική της μπύρα -«ΗΠΕΙΡΟΣ»- χάριν στην επιχειρηματική αναζήτηση αρτινών επιχειρηματιών, η οποία ως… περιπέτεια αρχικά, οδήγησε σ’ ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Σ’ αυτό το συμπέρασμα, κατέληξαν οι χιλιάδες συμπολίτες μας, που αρχικά είχαν την ευκαιρία να την δοκιμάσουν στην 3η Γενική Έκθεση Άρτας, όπου έκανε και την… παρθενική της εμφάνιση…

Ποιοτική και γευστική μπύρα, χωρίς τα συστατικά των άλλων ανάλογων προϊόντων, που παράγονται από μεγάλες βιομηχανίες και έχουν ευρεία κατανάλωση, είναι τα πρώτα σχόλια που ακούστηκαν και γράφτηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Απ’ την άλλη πλευρά, είναι το τοπικό μας προϊόν, που ανοίγει δρόμους, σε πολλούς τομείς, της δημόσιας και κυρίως της επιχειρηματικής ζωής του τόπου μας. Η παρουσία της εν λόγω μπύρας, στην τοπική αγορά, δείχνει το δικαίωμα και την υποχρέωση, που έχει ο κάθε νέος, να δημιουργήσει και να δικαιωθεί για την προσπάθεια που έκανε, υπό την προϋπόθεση, ότι θα λειτουργήσουν τα αντανακλαστικά της τοπικής κοινωνίας. Με την μπύρα «ΗΠΕΙΡΟΣ» τα πρώτα δείγματα, αυτής της κατεύθυνσης, δεν είναι μόνο ενθαρρυντικά, αλλά ενθουσιάζουν, καθώς οι συμπολίτες μας, με κάθε ευκαιρία λένε, πως είναι αδιανόητο, να μην στηριχτεί το τοπικό προϊόν και να είμαστε πίσω απ’ την κάθε πολυεθνική, ως πολίτες χωρίς προσανατολισμό. Στοιχείο, που μπορεί να ενισχύσει και την σκέψη άλλων νέων, που θέλουν να επιχειρήσουν και να βάλλουν στην ζωή μας, κάθε νέο τοπικό προϊόν.

Αν στο κοινωνικό και επιχειρηματικό πεδίο, έχουμε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα, το νέο… στοίχημα που έχουν βάλει οι αρτινοί επιχειρηματίες , είναι να προχωρήσουν, όπως ήδη έχουν προαναγγείλει (σ.σ. θα ακολουθήσουν και weiss, pilsner, dark, ipa, καθώς και πιο εξειδικευμένες μπύρες για πιο ιδιαίτερες γευστικές προτιμήσεις) και στην παραγωγή νέων προϊόντων, τα οποία μαζί με το προϊόν που κυκλοφόρησε, θα δώσουν στην ΜΙΚΡΟΖΥΘΟΠΟΙΪΑ ΗΠΕΙΡΟΥ, την κατοχύρωση που πρέπει να έχει στην αγορά…Για το λόγο αυτό και η «Γ», προβάλλει ως ιδιαίτερο γεγονός την κυκλοφορία της μπύρας «ΗΠΕΙΡΟΣ», θεωρώντας ότι όλοι οι συμπολίτες μας, θα λάβουν το μήνυμα, για το σημαντικό και αισιόδοξο γεγονός, που προέκυψε στην γκρίζα καθημερινότητα της Άρτας και της Ηπείρου συνολικότερα…

Μεγάλη αποδοχή

Δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους, οι αρτινοί επιχειρηματίες, για την αποδοχή του προϊόντος τους, απ’ τους καταστηματάρχες της Άρτας και της ευρύτερης περιοχής. Όπως έλεγαν στην «Γ», δεν υπάρχει κατάστημα στην ευρύτερη περιοχή, που να αρνήθηκε να βάλλει την μπύρα στον χώρο του, αλλά και να την προβάλει σε όσους εκ των πελατών, μπορεί και να μην γνωρίζουν την ύπαρξή της.

Μια καλή αρχή και σ’ αυτό το επίπεδο, που σημαίνει πολλά.
Εφημερίδα Γνώμη Αρτας

http://diulistirio.blogspot.gr/
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Ο Ερντογάν δίπλα στον δολοφόνο του Σολωμού... (ΕΙΚΟΝΑ-ΒΙΝΤΕΟ)

Στα εγκαίνια του νέου αγωγού νερού στα κατεχόμενα, ο Ταγίπ Ερντογάν είχε δίπλα του,....
τον άνδρα που δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Σολωμό Σολωμού.
Υπενθυμίζεται πως ο Σολωμού, στην προσπάθεια του να κατεβάσει την τουρκική σημαία, δολοφονήθηκε από τον εν λόγω άνδρα, τον Κενάν Ακίν.
Ο τελευταίος κυκλοφορεί ελεύθερος και μάλιστα ποζάρει δίπλα στον Ερντογάν.
Όλα αυτά στη χθεσινή τελετή για τα εγκαίνια του αγωγού νερού από την Τουρκία στα κατεχόμενα, παρέστησαν λεγόμενοι αξιωματούχοι του ψευδοκράτους.
Το κουμπί των εγκαινίων πάτησε ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν και από την εξέδρα χαιρετούσε το πλήθος που ζητωκραύγαζε. Δίπλα του ο φονιάς Ακίν!
Δείτε στο παρακάτω βίντεο την εκτέλεση του Σολωμού:



Πηγή

http://diulistirio.blogspot.gr/


Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Η ΕΚΛΕΚΤΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ: "ΛΟΓΟΔΟΤΩ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ"

Πρώτη κόντρα Τρόικας-Κυβέρνησης - Κ.Σαββαΐδου προς Α.Τσίπρα: "Δεν παραιτούμαι"

Η πρώτη κόντρα Τρόικας-Κυβέρνησης είναι γεγονός καθώς η γενική γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Κατερίνας Σαββαϊδου δηλώνει ότι δεν θα παραιτηθεί καθώς αυτή δεν λογοδοτεί στην Κυβέρνηση αλλά ουσιαστικά στους ξένους!

Σε συνέχεια των καταγγελιών και απαντώντας στο κυβερνητικό "τελεσίγραφο" η απάντηση της ήταν «Δεν παραιτούμαι» όπως λέει σε εφημερίδα η Κατερίνα Σαββαΐδου, απατώντας έτσι στον Πρωθυπουργό Α.Τσίπρα που δια στόματος του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου της είχε ζητήσει να υποβάλει την παραίτηση της.

Μάλιστα, η κ. Σαββαΐδου χαρακτηρίζει πολύ «περίεργη» την χρονική στιγμή που έγινε γνωστή η εμπλοκή της με τη Δικαιοσύνη, καθώς αυτό συνέβη λίγες ημέρες πριν να εμφανιστεί ενώπιον της εισαγγελέων για να δώσει εξηγήσεις για την εταιρεία καπνεμπορίου. Από τη γ.γ. Δημοσίων Εσόδων επισημαίνεται ότι με την εντολή επανελέγχου δεν αναστέλλεται η διαδικασία είσπραξης ή βεβαίωσης φόρων που έχουν καταλογιστεί, όπως υποστηρίζεται από διάφορες πλευρές. «Τα ποσά έχουν βεβαιωθεί. Η εταιρεία είναι υποχρεωμένη να πληρώσει, διαφορετικά θα υποστεί τις προβλεπόμενες εκ του νόμου συνέπειες» επισημαίνεται χαρακτηριστικά.

Παράλληλα αναφέρεται ότι ακομα κι αν ο επανέλεγχος δείξει αντίθετα αποτελέσματα από τον πρώτο, τα πρόστιμα δεν ακυρώνονται, αφού το πόρισμα μεταβιβάζεται στη Δικαιοσύνη, που έχει και τον τελευταίο λόγο. Σε κάθε περίπτωση, καταλήγουν, σχολιάζοντας το όλο θέμα «η γενική γραμματεία Δημοσίων Εσόδων είναι αυτή που αποφασίζει σε ποιους θα κάνει έλεγχο και σε ποιους όχι. Ως ανεξάρτητη φορολογική Αρχή δεν υποχρεούται να πάρει άδεια από κανέναν».


http://diulistirio.blogspot.gr/


Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Το ελληνικό εργοστάσιο που αντιστέκεται χωρίς αφεντικά παράγοντας οικολογικά σαπούνια

Η Ιστορία της ΒΙΟ.ΜΕ είναι μια αχτίδα φωτός στον χωρίς τέλος χειμώνα που διανύει η Ελλάδα. Ο ιδιοκτήτης έβαλε λουκέτο σ’ αυτό το εργοστάσιο οικοδομικών υλικών, αλλά οι εργαζόμενοι πήραν την απόφαση να το καταλάβουν και να ξεκινήσουν μια αυτοδιαχειριζόμενη οικολογική παραγωγή χάρη στην τεράστια υποστήριξη του κόσμου.


Στα βόρεια της Θεσσαλονίκης, ένα απέραντος εμπορικός χώρος αντικαθιστά βαθμιαία αυτό που, πριν λίγο καιρό, ήταν μια βιομηχανική περιοχή. Εν μέσω αυτού του καταναλωτικού ωκεανού, κρυμμένο πίσω από μια λεωφόρο με ψηλά δέντρα, ένα σκονισμένο εργοστάσιο θυμίζει πως δεν πάει πολύς καιρός που εδώ συναντούσες εργάτες με φόρμες εργασίας αντί για πελάτες που σπρώχνουν καροτσάκια. Το μέρος μοιάζει εγκαταλελειμμένο, όλες οι είσοδοι σφραγισμένες και ένα μοναδικό αυτοκίνητο είναι παρκαρισμένο στον τεράστιο χώρο στάθμευσης. Να όμως, που από ένα κτίριο, πίσω από ένα τοίχο παλιάς λαμαρίνας, φτάνουν πότε-πότε υπόκωφοι θόρυβοι σπάζοντας τη σιωπή.

Για να μπεις στο εργοστάσιο πρέπει να έχει άδεια. Ο χώρος φυλάσσεται 24 ώρες το εικοσιτετράωρο από τους εργαζομένους και από κατοίκους της περιοχής. Υπάρχει λόγος: οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ έχουν κάνει κατάληψη στους χώρους του εργοστασίου από το 2011, όταν, δηλαδή, οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να διακόψουν ξαφνικά τη δραστηριότητά του.

Άποψη από τη στέγη του εργοστασίου. Πίσω από τα ψηλά δέντρα ξεκινά η τεράστια εμπορική περιοχή



Ανυπακοή στους νόμους της αγοράς

Η ιστορία μας θα μπορούσε να έχει την ίδια κατάληξη με τόσες άλλες στην Ελλάδα των τελευταίων χρόνων. Μια εταιρία (στην περίπτωσή μας η Filgeram-Johnson, μητρική της ΒΙΟ.ΜΕ) αποφασίζει να κατεβάσει τα ρολά και να μην καταβάλλει τα δεδουλευμένα των περίπου πενήντα εργαζομένων που απασχολούνταν εκείνη τη στιγμή στο εργοστάσιο. Μόνο που αυτοί οι συγκεκριμένοι αποφάσισαν να μην υπακούσουν στους νόμους της αγοράς. Επί ένα ολόκληρο χρόνο τριάντα περίπου συνδικαλιστές εργάτες καταλαμβάνουν το εργοστάσιο για να εμποδίσουν τους ιδιοκτήτες να σηκώσουν τα μηχανήματα. Τον πρώτο χρόνο, καταφέρνουν να επιβιώσουν με το πενιχρό επίδομα ανεργίας που λαμβάνουν. Στη συνέχεια, και καθώς ο αγώνας τους αρχίζει να διαδίδεται από τα ΜΜΕ, αυξάνεται και η στήριξη, αρχικά η τοπική και μετά η διεθνής, που βοηθά στην κάλυψη των οικονομικών και βιοτικών αναγκών των εργαζομένων. Ως αποτέλεσμα μιας σειράς γενικών συνελεύσεων, οι εργαζόμενοι και οι υποστηρικτές τους αποφασίζουν να αναβιώσουν την παραγωγή. Αλλά στη θέση της παραγωγής κόλλας για πλακάκια, στην οποία ειδικευόταν προηγουμένως το εργοστάσιο, επιλέγουν την παραγωγή φυτικών σαπουνιών και άλλων προϊόντων για το σπίτι. Αυτή η οικολογική στροφή ήταν κάθε άλλο παρά προφανής, ειδικά στην Ελλάδα όπου η σχετική ευαισθησία δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ επέλεξαν να γίνουν οικολόγοι σπρωγμένοι από την ανάγκη και το ρεαλισμό. «Ξέραμε πως δε θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την ίδια γραμμή παραγωγής, επειδή είχαμε λίγα χρήματα, και τα μηχανήματα είναι ακριβά και οι πρώτες ύλες εισαγόμενες. Έτσι ψάξαμε να βρούμε φτηνές πρώτες ύλες που υπάρχουν στη χώρα μας. Κι εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε πολύ λάδι!», μας λέει η Τίνα, που εργάζεται εδώ από την αρχή της νέας φάσης παραγωγής. Και, φυσικά, είχαμε και την τοπική στήριξη που μας έπεισε να κάνουμε μια καινούρια αρχή στον τομέα των οικολογικών προϊόντων που είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες πώλησης στα δίκτυα των οπαδών αυτού του τρόπου ζωής.
Καμία ανάγκη για αφεντικά

Μια άλλη σημαντική αλλαγή συνέβη μετά την επαναλειτουργία: το δικό τους εργοστάσιο, αποφάσισαν να το δουλέψουν χωρίς αφεντικά. Όταν ρωτάω το Δημήτρη, έναν από τους πρωτοστάτες του αγώνα, που στριφογυρίζει στην καρέκλα του περιμένοντας να του μεταφράσουν τις ερωτήσεις, γιατί αποφάσισαν να οργανωθούν μ’ αυτό τον τρόπο, μου απαντά με τον τόνο ανθρώπου που λέει το πιο προφανές: «Το αφεντικό έφυγε, γιατί να ψάξουμε να βρούμε άλλο; Εγώ προσωπικά τον είχα δει όλες κι όλες δυο φορές μέσα σε δύο χρόνια. Δεν τον έχουμε ανάγκη για να λειτουργήσουμε τις μηχανές που εμείς χρησιμοποιούμε καθημερινά». Αλλά αναγνωρίζει πως το πέρασμα από μια ιεραρχική οργάνωση όπου υπάρχει διαίρεση και ανάθεση καθηκόντων σε μια κατάσταση απόλυτης αυτοδιαχείρισης «δεν ήταν εύκολο. Για την ακρίβεια, ακόμα δεν είναι. Αλλά μάθαμε να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο. Το εγώ έγινε εμείς. Δεν είναι απ’ τη μια πλευρά η εξουσία και απ’ την άλλη εμείς [οι εργαζόμενοι], όπως πρώτα, αλλά μόνο εμείς, όλοι με τον ίδιο βαθμό εξουσίας».

                                       Ο Δημήτρης μας δείχνει τα προϊόντα του εργοστασίου

Η Τίνα κάθεται δίπλα του σε μια από τις πλαστικές καρέκλες που είναι τοποθετημένες κυκλικά για να δέχονται καθημερινά τους επισκέπτες: εκτός από μένα, υπάρχουν Ιάπωνες δημοσιογράφοι, Ισπανοί και Έλληνες ντοκιμαντερίστες, Γάλλοι ταξιδιώτες. Μας περιγράφει την οργάνωση της ΒΙΟ.ΜΕ: «Πέραν των άτυπων συζητήσεων κατά τη διάρκεια της δουλειάς, κάνουμε συνέλευση δυο φορές της βδομάδα». Όλοι μπορούν να κάνουν τα πάντα, αν και κάποιες εργασίες που προϋποθέτουν εξειδίκευση τις αναλαμβάνουν συγκεκριμένα άτομα. «Καθώς εγώ μιλάω αγγλικά, ασχολούμαι προσωπικά με τις σχέσεις με τους δημοσιογράφους και κάθε είδους στήριξη που μας έρχεται από το εξωτερικό», μας λέει. Σήμερα, υπάρχουν σχεδόν τόσοι επισκέπτες όσοι και εργαζόμενοι και το εργοστάσιο, άδειο σαν εκλογικό τμήμα τη μέρα των ευρωεκλογών, δίνει την εντύπωση ότι δουλεύει σε αργή κίνηση. Στα μέλη του συνεταιρισμού θα άρεσε να έβλεπαν το χώρο εργασίας τους να ανθίζει όπως και στο παρελθόν. «Θα μπορούσαμε να είμαστε καμιά πενηνταριά που να δουλεύουμε εδώ πέρα. Για την ακρίβεια θα έπρεπε να είμαστε καμιά πενηνταριά. Όλοι μας θέλουμε να γίνουμε περισσότεροι και να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τις δυνατότητες του εργοστασίου», βιάζεται να προσθέσει ο Δημήτρης. Όμως, διάφοροι παράγοντες κάνουν δύσκολη την αύξηση σε ανθρώπινο δυναμικό. Πρώτ’ απ’ όλα, η οικονομική κατάσταση της χώρας, σε συνδυασμό με το περιορισμένο ταμείο τους, τους υποχρεώνει να επανεπενδύουν τα λιγοστά έσοδα στην αγορά πρώτων υλών αντί για την αγορά καινούριων μηχανημάτων. Αλλά αυτός ο περιορισμός οφείλεται και στον τρόπο διανομής των προϊόντων τους. Τα οικολογικά προϊόντα της ΒΙΟ.ΜΕ πωλούνται καταρχάς μέσω του δικού της δικτύου αλληλεγγύης σε κτίρια υπό κατάληψη, κοινωνικά κέντρα και σε διάφορες κοινότητες που παραγγέλνουν ολόκληρα χαρτοκιβώτια και αναλαμβάνουν στη συνέχεια να τα διαθέσουν. Τα υπόλοιπα πωλούνται σε φεστιβάλ και στην υπαίθρια αγορά των παραγωγών που οργανώνεται μια φορά το μήνα. «Θα μπορέσουμε να αναπτυχθούμε μόνο αν βρούμε περισσότερες επαφές στο εξωτερικό. Το επόμενο βήμα, λοιπόν, είναι να εμπλακούν περισσότερα άτομα», λέει η Τίνα.



Η εύθραυστη φλόγα της ελληνικής ουτοπίας της αυτο-διαχείρισης

Η ΒΙΟ.ΜΕ, αυτός ο αγώνας των εργαζομένων που θεμελιώθηκε πάνω σε μια στέρεη λαϊκή στήριξη, έχει συχνά χρησιμοποιηθεί σα λάβαρο του κινήματος των αυτοδιαχειριζόμενων δομών της Ελλάδας, που γεννήθηκε, θα μπορούσαμε να πούμε, χάρη στον οικονομικό πόλεμο που έχει βυθίσει τη χώρα στο χάος. Αλλά ακόμη, στο οικονομικό μέτωπο, η εμπειρία αυτή είναι εύθραυστη. «Οι μισθοί μας επιτρέπουν μετά βίας να επιβιώνουμε», μας εξηγεί η Τίνα. Πόσο μάλλον καθώς έχουν εργαστεί σκληρά για να αναδιοργανώσουν την παραγωγή και να υιοθετήσουν την καινούρια τεχνογνωσία, φέρνοντας ταυτόχρονα σε πέρας μια έντονη πολιτική εργασία. «Δουλεύουμε πολύ παραπάνω από οχτώ ώρες τη μέρα. Η ΒΙΟ.ΜΕ καταλαμβάνει μεγάλο κομμάτι της ζωής μας. Θα προτιμούσαμε να δουλεύουμε λιγότερο, αλλά πρέπει να σκεφτούμε την επιβίωσή μας» μας λέει, εμφανώς επηρεασμένη. Σε διάφορες στιγμές, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, έδειξε μια κάποια ενόχληση και απάντησε στις ερωτήσεις με σύντομες φράσεις που διακόπτονταν από αναστεναγμούς.

Η νεαρή γυναίκα μας εξηγεί ότι δεν ήρθαμε σε μια απ’ τις καλύτερες στιγμές του εργοστασίου. «Ζητάω συγνώμη αν είμαι λίγο αγχωμένη, η κατάσταση είναι κάπως τεταμένη αυτές τις μέρες». Αντιμετωπίζουν όλο και πιο έντονες πιέσεις από την πλευρά των ιδιοκτητών που πολλαπλασιάζουν τις νομικές διαδικασίες. «Αυτή την εποχή είμαστε στα δικαστήρια μια φορά το μήνα». Κατά τη δική της άποψη, αυτό που θέλουν είναι να ξαναπάρουν στα χέρια τους το εργοστάσιο όχι για να ξεκινήσουν εκ νέου την παραγωγή αλλά για να κατεδαφίσουν τα πάντα και να πουλήσουν τη γη σε εργολάβους με σκοπό την περαιτέρω επέκταση της εμπορικής ζώνης. Ένας κίνδυνος που έγινε ορατός μετά δύο δυσμενείς για τη ΒΙΟ.ΜΕ δικαστικές αποφάσεις. Στην πράξη, κινδυνεύουν να εκδιωχθούν ανά πάσα στιγμή. Κάποιοι υποστηρικτές του κινήματος ασκούν πιέσεις στην κυβέρνηση να επιτρέψει σ’ αυτή την προσπάθεια αυτοδιαχείρισης να εξελιχθεί κάτω από ευνοϊκές συνθήκες. Από την πλευρά της, η Τίνα υποστηρίζει πως δεν την ενδιαφέρει τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό των ισχυρών. «Δεν ξέρουμε τι θέλουν να κάνουν. Αυτό που ξέρουμε είναι πως θα πρέπει να έρθει η αστυνομία για να μας βγάλει από δω. Εμείς και θα αντισταθούμε και θα αντιδράσουμε», λέει αποφασιστικά η νεαρή γυναίκα παραπέμποντας στο σύνθημα της ΒΙΟ.ΜΕ «Κατάληψη, αντίσταση, παραγωγή». Και η επιτροπή στήριξης της ΒΙΟ.ΜΕ αγωνίζεται υπέρ της νομιμοποίησης του καθεστώτος τους ως αυτοδιαχειριζόμενης επιχείρησης, κάτι που υποσχέθηκε και ο Τσίπρας επ’ ευκαιρία της επίσκεψής του στο εργοστάσιο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας.

Ρωτάω τους συνομιλητές μου, που στέκονται εκεί με πρόσωπα τόσο ταλαιπωρημένα όσο και το ίδιο το εργοστάσιο, αν παρά τις δυσκολίες το εγχείρημα αξίζει τον κόπο. «Ακόμα κι αν δεν πίστευα σ’ αυτό, δεν υπάρχει καμιά εναλλακτική», απαντά η Τίνα μετά από ένα στιγμιαίο δισταγμό, θυμίζοντας ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων, σε πρώτη φάση, ήθελαν να κρατήσουν τη δουλειά τους καταγγέλλοντας το γεγονός των μαζικών απολύσεων. Ο Δημήτρης, αντίθετα, είναι περισσότερο ξεκάθαρος: «Με μια λέξη: ναι! Και βέβαια αξίζει τον κόπο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το σημείο εκκίνησης όλων μας ήταν η ανάγκη της επιβίωσης, αλλά, τελικά, όλο αυτό έχει να κάνει με την ελευθερία και τη μάχη των τάξεων». Αναθαρρώντας από την απάντηση του συναγωνιστή της, η Τίνα προσθέτει: «Αυτό που κερδίζω προέρχεται από αυτό που παράγω. Δεν υπάρχει κανένα αφεντικό να βγάζει κέρδος απ’ τη δουλειά μας. Πρώτα ξεφορτωθήκαμε τ’ αφεντικά, μετά θα ξεφορτωθούμε και το Κράτος». Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ θα ήθελαν να δουν και άλλους να ακολουθούν τα βήματά τους στο δρόμο της ανατροπής και της αυτοδιαχείρισης. Γι’ αυτό και πολλαπλασιάζουν την κοινωνική τους δράση, δέχονται τακτικά επισκέπτες, συντροφεύουν και στηρίζουν άλλους εργαζόμενους στον αγώνα τους, στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες. Σε ένα από τα υπόστεγα είναι αναρτημένη μια μεγάλη αφίσα στα ισπανικά που δηλώνει τη στήριξή τους στους συντρόφους τους της Αργεντινής. «Δεν αγωνιζόμαστε μόνο για μας», λέει ο Δημήτρης, «αλλά και για να δείξουμε στους άλλους ότι είναι δυνατό».

Με το που τελειώνει τη φράση του, μας προτείνει μια μικρή ξενάγηση στο εργοστάσιο ενώ η Τίνα επιστρέφει στη δουλειά για να ασχοληθεί με κάποια επείγοντα θέματα. Αυτός ο σωματώδης άντρας μας δείχνει τα διάφορα προϊόντα, τα μηχανήματα, κάποια απ’ αυτά φτιαγμένα απ’ τους ίδιους τους εργάτες, αλλά και εκείνο το κομμάτι του εργοστασίου που μένει αχρησιμοποίητο. Κατά μήκος ενός τοίχου, σακιά με ληγμένη κόλλα, στολές εργασίας από την προηγούμενη γραμμή παραγωγής, στοιβαγμένα με τάξη. Στη μέση αυτού του έρημου υπόστεγου συναντάμε ένα αυτοσχέδιο αμφιθέατρο, φτιαγμένο από παλέτες τοποθετημένες τη μια πάνω στην άλλη και φωτισμένο από ένα χλωμό ήλιο που φιλτράρεται μέσα από τις λαμαρίνες της οροφής.

Ο Δημήτρης μας εξηγεί ότι εδώ πραγματοποιούν τις συνελεύσεις τους. Μας αφηγείται με περηφάνια, με τα αγγλικά που έμαθε στο σχολείο, ότι ένα ελληνικό γκρουπ ραπ μουσικής γύρισε ακριβώς εδώ ένα βιντεοκλίπ με θέμα τον αγώνα τους. Στη συνέχεια, με μια του κίνηση, μας καλεί να τον ακολουθήσουμε σε μια σιδερένια σκάλα που οδηγεί στη στέγη. Από εκεί ψηλά έχουμε μια εντυπωσιακή θέα της κοιλάδας. Από τη μια πλευρά η πόλη, και αμέσως μετά ένα δάσος που σ’ αφήνει να μαντέψεις τη θάλασσα. Απ’ την άλλη, τα τελευταία εργοστάσια, κυκλωμένα απειλητικά από την εμπορική ζώνη που διαφαίνεται πίσω από τα ψηλά δέντρα. Στην αρχή της συζήτησής μας, ο Δημήτρης παρομοίαζε τον αγώνα τους ενάντια στον καπιταλισμό με την αντίσταση του γαλατικού χωριού του Αστερίξ ενάντια στους Ρωμαίους. Από εδώ πάνω, η περιγραφή του αυτή μοιάζει ξαφνικά απόλυτα λογική. Συνοδεύοντάς μας στην έξοδο, που ο ίδιος θα φροντίσει να την κλείσει πίσω μας, η Τίνα έχοντας ξαναβρεί το χαμόγελό της, μας ψιθυρίζει ένα μήνυμα: «Μιλάτε για τον αγώνα μας, το έχουμε ανάγκη».

Πηγή: Εμμανουέλ Ντανιέλ για το Reporterre

http://diulistirio.blogspot.gr/
Διαβάστε περισσότερα.... »
....